روزمرگی های ملایم

در دلم همیشه جنگ است … از پایان که بپرسید ، سکوت خواهم کرد … با این همه … لبخند که می زنم … می سوزید … بی آنکه کسی دیده باشد … همین است که با چشمان بسته هم لبخند می زنم …